Je verliest iemand die er altijd was en dan op een dag niet meer is. Dit ontregelt je hele leven. Vaak volgt er na het verlies een emotionele periode van diepe rouw, waarin de omgeving meestal een tijdje begripvol en ondersteunend is.
Dat is bij levend verlies vaak anders. Bij levend verlies kun je denken aan:
- Verlies van gezondheid;
- Autonomie;
- Een relatiebreuk;
- Een onvervulde kinderwens;
- Een niet verwezenlijkte droom;
- Een geliefd (huis)dier;
- Emigratie;
- Faillissement;
- Vermissing;
- Dementie;
- Pensionering;
- Contactverlies met (klein-)kind;
- …….
Deze vormen van verlies zijn een continu proces waarbij voortdurend aanpassingen worden gedaan als reactie op het verlies. Dit kan resulteren in het ontbreken van een duidelijke rouwperiode om het verlies te integreren in je leven. Het kan aanvoelen als een voortdurende strijd en leiden tot innerlijk verdriet.
Levend verlies kan gevoelens van eenzaamheid, boosheid, frustratie, schaamte, schuld en verdriet met zich meebrengen. Het kan het gevoel van isolatie versterken en je het idee geven dat anderen je situatie niet begrijpen.
Ook als naaste kun je geconfronteerd worden met levend verlies en soortgelijke emoties ervaren. Het is essentieel om samen te leren omgaan met alle veranderingen. Anders kan het een eenzame ervaring worden wanneer iedereen zijn weg probeert te vinden, in het omgaan met verlies en met elkaar vanuit de nieuwe situatie. Aarzel niet om hulp te zoeken als dat nodig is.
Het verlies van een geliefd (huis)dier kan een aanzienlijke impact hebben op je leven, vooral als je er sterk aan gehecht was. Vaak wordt hier te weinig aandacht aan besteed en wordt de ervaring niet erkend, hoewel het verdriet net zo intens kan zijn als bij het verlies van een mens. In mijn visie maakt het niet uit of het om menselijk verlies of het verlies van een dier gaat; verdriet en rouw zijn universele emoties. Ik bied je een rustpunt om je verlies aan te kijken en stap voor stap te integreren in je nieuwe leven.
